Prądy morskie są następstwem rozmaitych sił, mianowicie pierwotnych wywołujących i utrzymujących je oraz sił wtórnych wpływających na powstałe już prądy. Pierwotne siły mogą być zewnętrzne, jak popychająca siła wiatru, a także wewnętrzne ciśnienie, wywołane różnicami gęstości, wreszcie siły wywołane pływami. Wtórne siły to tarcie o rozmaicie ukształtowane dno i brzegi kontynentów oraz odchylająca siła obrotu Ziemi ? siła Goriolisa. Siły ciśnienia w morzu przejawiają się w zjawisku powierzchni morza oraz powierzchni jednakowego ciśnienia, w wyniku ustawiania się prostopadle do prądu morskiego. Takie siły wypływają z poziomych różnic gęstości, spowodowanych różnicami temperatury i słoności. Właściwość powierzchni morza po przesunięciu się nie da się mierzyć, jest bardzo mała, można jednak prądy poznać przez rozmieszczenie gęstości, a w związku z tym pozostające rozmieszczenie ciśnienia. W przypadku Prądu Zatokowego ta właściwość powierzchni osiąga stosunkowo dużą wartość l cm na l km odległości. Różnice poziomu powierzchni, sprowadzone do poziomu ogólnie przyjętego, mieszczą się dla wód wszechoceanu w granicach l m. Ważniejsze i łatwiejsze do stwierdzenia są nachylenia wewnętrznych powierzchni mas wodnych, występujących jako skokowe warstwy gęstościowe.
