Starannie i w porę przeprowadzone zabiegi pielęgnacyjne przy uprawie warzyw decydują o ich plonie. Nasiona warzyw są na ogół drobne i długo kiełkują. Jeżeli w tym czasie na powierzchni zagonu utworzyła się skorupa, która hamuje dostęp powietrza do nasion i może uniemożliwić wydostanie się kiełków na powierzchnię, trzeba ją skruszyć za pomocą sekatora lub norkrosa. Można też nie dopuścić do utworzenia się skorupy, przysypując obsiane rzędy cienką warstwą torfu lub kompostu. Jeśli rośliny wzeszły zbyt gęsto, trzeba je przerwać, aby wskutek wzajemnego zacienienia nie wyciągały się. Zwykle zabieg ten należy wykonać, gdy pojawią się pierwsze liście. Niektóre rośliny, jak pietruszka, marchew, buraki, które wzeszły niezbyt gęsto, przerywamy dopiero wówczas, gdy są na tyle wyrośnięte, że nadają się do spożycia; jednakże należy się wówczas liczyć z obniżką plonu ogólnego. Przy wyrywaniu zbędnych roślin trzeba uważać, aby nie naruszać korzeni roślin pozostawianych. W przypadku zbyt rzadkich wschodów lub nieprzyjęcia się części wysadzonej rozsady, należy obsadzić puste miejsca. W tym celu trzeba mieć rezerwę rozsady przetrzymywanej w takich warunkach, aby się nie wyciągała. Oprócz nawożenia przedsiewnego stosuje się nawożenie po- główne, czyli dokarmianie roślin. Rośliny siane do gruntu dokarmia się pierwszy raz, gdy mają trzy do czterech właściwych liści, rośliny uprawiane z rozsady – po zakorzenieniu się, tj. po mniej więcej dwóch tygodniach od posadzenia. Termin drugiego dokarmiania zależy od właściwości rośliny, np. kalafiory dokarmia się, gdy zaczynają zawiązywać się róże.