Zmianowanie

Uprawa tej samej rośliny na jednym miejscu przez dłuższy okres prowadzi do zmniejszenia się jej plonów, dlatego zaleca się takie następstwo roślin na zagonie, czyli zmianowanie, ażeby eliminowało niekorzystne zjawiska powodujące obniżkę plonów. Ustalając kolejność uprawianych roślin, uwzględnia się wiele czynników, jak: wymagania pokarmowe, zasięg systemu korzeniowego, wrażliwość na zawartość próchnicy, z czym wiąże się struktura i pojemność wodna gleby, wrażliwość na zachwaszczenie, wspólne choroby i szkodniki. Aby zapobiec jednostronnemu wyczerpaniu z gleby jakiegoś składnika, należy po roślinie o dużym zapotrzebowaniu na azot, a małym na fosfor, uprawiać roślinę czerpiącą z gleby te składniki pokarmowe w odwrotnym stosunku ilościowym. Przy układaniu zmianowania tak dobiera się gatunki o różnej głębokości korzenienia się, aby poszczególne warstwy gleby były równomiernie wyzyskane. Rośliny o płytkim systemie korzeniowym, wymagające gleby o dobrej strukturze i dużej pojemności wodnej, w więc najbardziej wrażliwe na brak próchnicy w glebie, należy uprawiać w pierwszym roku po przykopaniu obornika w ogródku. Również rośliny motylkowe, które dobrze zacieniają powierzchnię gleby i nie wymagają uprawek międzyrzędowych, wpływają dodatnio na strukturę gleby. Po tych roślinach powinno się uprawiać rośliny wymagające szczególnie dobrej struktury, np. cebulę, ogórek.